Esperance-Hyden-Albany

Hallo allemaal die dit gaan lezen

Vrijdag 24 april
Naar de bush
Vandaag gaan we naar een kampeerplek aan zee in de duinen, het is een vrije camping waar volgens ons campingboek alleen toiletten zijn en natuurlijk de bbq.
Wanneer we Esperance verlaten is de lucht grijs maar de zon begint door te komen, en het blijft droog. Het is een korte route maar 125 km, het laatste stuk 15 km gravel ,maar het is een geweldige spot ruime plaatsen met veel begroeiing er tussen echt een eigen plek. Er staat een caravan meer en zo te zien staat die al enige tijd met voortent en al.
Het pad naar het strand is snel gevonden en we maken een leuke wandeling naar een andere kampeerplaats om te zien of daar mensen staan en jawel ook daar zijn plaatsen bezet. De toiletten zijn vrij nieuw en netjes er is zelfs een kamp keuken met gas bbq, afwas gelegenheid en dat zo ver buiten de stad. Hier blijven we twee nachten ,het is heerlijk rustig en met het geluid van de zee op de achtergrond vallen we vroeg in een zorgeloze slaap.

Zaterdag
Een grijze lucht
Het heeft vannacht geregend en de lucht is vanochtend nog grijs maar wat vannacht is gevallen kan vandaag niet meer vallen denken we maar.
Na een rustig ontbijt gaan we met de auto de omgeving verkennen ,eerst de bandenspanning omlaag brengen want het word de hele dag gravel wegen rijden. En de gravel is niet erg maar het wasbord dat er onder zit ,dit doen de auto dansen op de weg . Een bijzonder mooie route brengt ons op plaatsen aan zee waar verder niemand is en het zonnetje begint het te winnen van de grijze wolken ,dat is ook wel fijn. Ook hier zien we witte duinen en van veraf lijkt het net of er sneeuw ligt zo wit .
We rijden iets het binnenland in en hier zien we sinds lange tijd grasgroene weide , niet zo groen dan in Nederland maar wel heel groen voor hier . Er lopen schapen en rundvee in de wei. Het landschap is glooiend tot heuvelachtig en de wegen wisselen van krijt wit tot roodbruin . Er staan gele bloemen langs de weg en ik denk dat het mimosa is (zie foto) als ik het fout heb wil je me dan vertellen wat het wel is . De weilanden worden door hoge naaldbomen omlijst en dienen als grens tussen de boeren ,want zo ver van de bewoonde wereld wonen nog mensen die hier hun brood verdienen met boeren . We komen op een strand terecht met de auto hier stopt de weg ,maar het is een prachtige plek voor een picknick, stoelen uit de auto en genieten van het uitzicht. Hoge golven beuken op het strand en het is een bijzonder mooi gezicht om te zien hoe de golven elkaar opvolgen . Rustig rijden we terug naar ons kleine plekje op deze grote aardbol . Morgen gaan we naar een andere plek aan zee om daar te genieten van wat ons word geboden door de natuur .

Zondag
Naar Lucky Bay
De naam zegt het al ,hier kun je alleen maar gelukkig zijn .
De weg hier naartoe leidt ons door het groene land ,wat een verschil met een paar dagen geleden.
Het is een Nationaal park en er zit dan ook iemand om entree te vangen, als we willen overnachten moeten we dat op de camp ground doen, verteld de dame achter de kassa. Het is echt de moeite waard prachtige vergezichten over de baai en de omgeving ,de witte duinen steken trots boven het groen uit . Het water is zo blauw dat het lijkt of er inkt in is gedaan ,alle kleuren van wit tot licht blauw tot donker blauw . De golven spatten op tegen de grote rotsblokken en de eilandjes voor de kust ,een waar schouwspel .Er is een berg met de naam Frenche Peak boven op de top lijkt het of er een brug op is gelegd ,je kijkt er onderdoor wanneer je aan de voet staat ,op de foto’s een beetje moeilijk te zien. Tijdens een wandeling over het strand horen we het zand onder onze voeten knisperen zoals vers gevallen sneeuw die een beetje is bevroren . Dit hebben we nog niet eerder meegemaakt . Het is een fantastische plek om te overnachten , je zou denken dat je op een exotisch eiland bent . De kangoeroes huppelen over de camping.
Maandag
We laten Lucky Bay achter ons
De zon schijnt wanneer wij onze luiken openen en een nieuwe dag voor ons ligt .
Vandaag gaan we 250 km naar het westen om morgen 200 km naar het noorden te gaan .Het landschap wisselt van landbouw grond naar ongerepte natuur .De weilanden zijn groen met zwarte koeien er in ,van veraf zijn het net vliegen op een biljarttafel. Hier zijn grote boerderijen en dat is ook het enige wat we tegen komen op een afstand van 190 km tussen twee plaatsen . Een overnachting plek vinden we in een bos waar een grote parkeerplaats is ,we zijn de enige die hier staan ,maar dat is voor ons geen probleem . Heeft er ook niemand last van onze aggregaat wanneer we die gebruiken. Terwijl ik aan het koken ben zie ik een auto stoppen met twee meisjes er in . Ze komen ons vragen of we blijven voor de nacht ,ja dat zijn we wel van plan. Het zijn twee jong meiden uit Duitsland die ook een jaar rond trekken . Ze moeten nog koken op een pitje en het is al bijna donker , dus vraag ik maar of ze met ons mee willen eten. Grote ogen vol vreugde lachen mij toe ,dit slaan ze niet af . Snel wat rijst bij koken en wat groente wokken en klaar is kees . De dames eten met smaak en ik heb een voldaan gevoel, een toetje gaat er ook nog wel in . Het is heel gezellig en er worden veel reiservaringen uit gewisseld. Ze zitten de hele avond bij ons binnen want slapen doen ze in de auto en het is al vroeg donker en dan kunnen ze niets meer want lezen bij een zaklantaarn valt niet mee. Wat heerlijk om zo jong te zijn en zo te leven van de ene dag in de andere , zoveel ervaringen die je de rest van je leven mee neemt . Ik ga met een goed gevoel slapen en denk hoe riant wij reizen .

Dinsdag
Een zonnige goede morgen
De zon schijnt en het word snel warm in de caravan wanneer we de gordijnen open doen . De twee meisjes zitten al buiten aan een ontbijt en genieten van de zon . Wij ontbijten binnen en ruimen de boel weer op om te vertrekken ,maar de dames willen nog een paar foto’s maken van onze caravan om naar Duitsland te sturen en tegen mama te zeggen dat ze een ander vervoer en slaap gelegenheid hebben gevonden , ze lachen allebei hartelijk tijdens het foto’s maken . We nemen hartelijk afscheid van elkaar en wie weet waar we elkaar misschien wel weer treffen .Wat een leuke ontmoeting .
Wij gaan op weg naar wave rock ,200 km naar het noorden ,eerst nog wat boodschappen en dan maar rollen met de kar. Het landschap dat aan ons voorbij trekt is afwisselend er zijn veel zoutmeren die schitteren in de zon en fel wit afsteken bij het roodbruin en olijfgroen wat er om heen groeit. Het is een kleuren pracht waar we van genieten . In Hyden aankomen waar wave rock ligt vinden we een overnachting plaats aan de rand van het dorp . Heerlijk rustig , hier komt niemand.

Woensdag
Hiep hiep hoera Ton draait de teller vandaag op 62
Na een feestelijk ontbijt ,(bruin brood met kaas en een kop koffie) gaan we op zoek naar de rots blok die in ieder boek over Australië staat beschreven . Ik lees nu even voor uit andermans werk. Als een versteende brandingsgolf rijst de rots op uit een met struikgewas begroeide vlakte . De ca. 200 m. lange en op sommige plaatsen 15m hoge granietrots is zo’n 2,7 miljard jaar (we kijken niet op een paar miljoen jaar) oud en lag ooit gedeeltelijk onder de grond. In de bodem ging water een verbinding aan met uiteengevallen organische stoffen tot zwakke zuren ,die in een periode van miljoenen jaren zeer geleidelijk het ondergrondse deel van de rots aantastten . Toen de grond daarna wegspoelde ,kwam het karakteristieke holronde profiel van de Wave Rock tevoorschijn. Verder met mijn eigen woorden . Er lopen vele kleuren strepen van boven naar beneden over de rots die ontstaan zijn door weer en wind . Het is een omweg van 400 km waard om zo’n natuur wonder te zien . In het dorp drinken we een kop koffie met gebak om de verjaardag te vieren en het meisje van de bediening maakt er ook nog iets leuks van ,ze schrijft met chocolade Happy Birthday op het bordje voor Ton. Een grote stofwolk verteld ons dat er in de verte iets gebeurd en wat zien we ? Een groot landbouw machine is aan het werk en wij stoppen om te kijken wat hij aan het doen is . De grond word een beetje omgezet en geïnjecteerd met zaden ,dit doen ze zo omdat het heel droog is en het met gewoon zaaien weg zou waaien. Het zijn bijzonder grote machines die dit werk doen en de trekker is er een die ik in Nederland nog nooit heb gezien (zie foto).Wanneer we 200 km naar het zuiden zijn gegaan komen we op een parkeerplaats waar we overnachten en ga ik een feestmaal bereiden ,en met een glaasje wijn erbij is het feest compleet.

Donderdag
Een grijze lucht
Het is regenachtig wanneer we wakker worden en buiten kijken ,maar niet getreurd het is gelukkig niet koud . Het is een afstand van 120 km naar Albany en we gaan zo snel mogelijk naar een camping vandaag zodat ik kan wassen en boodschappen kan doen . Het blijft wat regenachtig met af en toe een echte bui . Dus de wasmachine en de droger van de camping gebruiken ,maar de droger is geen succes dit duurt uren en nog niet droog ,ik maak geen foto’s van hoe we de was in de caravan hebben hangen om te drogen maar ik kan vertellen dat het wel lukt . Morgen moeten we met de caravan naar een koelkast maker want de koelkast schakelt niet meer over op de accu van de auto wanneer we rijden en met gas kunnen we ook koelen maar met de gaskraan open rijden is niet zo’n goed plan en niet koelen is ook geen goed plan .

Groetjes,

Hanneke & Ton