Halls Gap-Port Cambell-Mount Gambier - Reisverslag uit Mount Gambier, Australië van Hanneke & Ton Avontuur - WaarBenJij.nu Halls Gap-Port Cambell-Mount Gambier - Reisverslag uit Mount Gambier, Australië van Hanneke & Ton Avontuur - WaarBenJij.nu

Halls Gap-Port Cambell-Mount Gambier

Door: Hanneke Thijssen

Blijf op de hoogte en volg Hanneke & Ton

19 Februari 2015 | Australië, Mount Gambier

Hallo allemaal die dit lezen

Donderdag
Naar Halls Gap
Vandaag naar de volgende plaats met de naam Halls Gap ,dit is een dorp in een national park, met de naam Grampians, meer naar het noorden . Een glooiend landschap met veel graanvelden en boerderijen trekt aan ons voorbij. Wanneer we in een berggebied komen zijn we bijna op de plaats van bestemming ,het is een compleet andere omgeving dan waar we doorheen reden om hier te komen. Rotsachtige bergen komen ons tegenmoet met vreemd genoeg toch veel groen . Hier zijn prachtige wandelwegen met nog mooiere uitzichten .Maar eerst moeten we de caravan plaatsen en aansluiten ,maar het is hier niet erg vlak zodat het moeilijk is om de caravan een beetje waterpas te krijgen ,dus alles weer los koppelen en een andere plaats kiezen waar het beter is. Maar dan is de middag al namiddag en hebben we wel een duik in het zwembad verdiend, even lekker afkoelen ,maar de watertemperatuur is 32 graden , dit is niet erg verfrissend , maar wel relaxing. Toen wij door het dorp reden vonden wij het wel een druk dorp. Op de camping vroegen ze aan ons of we ook naar het jazz festival gingen en of we daarom hier naartoe waren gekomen . Nee hiervan waren wij niet op de hoogte, en jazz is niet onze favoriete muziek . Maar toen snapten wij wel waarom het zo druk was .

Vrijdag
Waterval dag
Eerst naar het infocentrum voor wandel en auto routes hier in de omgeving ,want echt het is zo’n geweldige gebied dat je er niets van wilt missen. Met genoeg informatie op weg naar McKenzies Falls
Een waterval 20km hiervandaan. Een weg door de bergen met hele mooie vergezichten brengt ons hiernaartoe . Er staat aangegeven op de parkeerplaats dat je nog 1000meter moet lopen om bij de watervallen te komen ,makkie denken wij , maar er stond niet bij dat dit over rotsen en trappen ging dus dit was geen makkie . Met onze tong bijna op onze schoenen kwamen we bij de watervallen aan maar onze inspanning werd wel beloont ,want het was super om te zien hoe de natuur zijn weg kiest . Maar na een weg naar beneden volgt dan een weg naar boven dit kost tijd en veel inspanning maar samen komen we boven ,en zijn we trots en voldaan dat we dit hebben gedaan . Na een korte pauze willen we de watervallen vanaf een andere laats zien . Dit was een makkelijk pad dus waarom niet .
Daar aangekomen zien we een ouder echtpaar dat foto’s aan het maken is van elkaar . Ik denk iedere dag een goede daad , laat ik maar een foto maken van hun samen ,ben ik klaar voor vandaag. Dit vonden deze mensen een goed idee ,want het was voor hen een bijzondere dag vertelden ze ons , de goede man werd vandaag 76 hiep hiep hoera. We raken in gesprek met de mensen en ze vertellen ons dingen over Australië die je niet in de boeken of op internet vind en dit is juist zo interessant. Hij vroeg ons of wij wisten waar de pet die hij droeg voor stond ,nee moesten wij antwoorden . Er zijn hier vrijwilligers, meest iets oudere, die niet meer in het arbeidsproces zitten en die wanneer er ergens bosbranden zijn geweest daar naartoe gaan om de boeren te helpen om de weilanden weer van hekwerk te voorzien en schoon te maken of andere werkzaamheden die moeten gebeuren na een bosbrand . Er word een kamp op gezet en mensen komen daar naartoe met hun eigen caravan en krijgen voor hun hulp vrij eten en drinken en hoeven geen camping te betalen . De vrouwen die mee komen doen eten koken wassen en de douches en toiletten poetsen . Deze ouder mensen doen geweldig werk waar niemand over praat of verteld . Vele boeren zouden na een bosbrand niet meer verder kunnen als deze mensen er niet zouden zijn .Petje af voor de oudjes die dit doen .Hij vertelden ons ook dat er planten zijn die alleen groeien na een bosbrand, dit noemen ze kangoeroe staarten want de bloemen zijn dikke pluimen die later bruin worden . De plant groeit in verbranden boom resten en komt pas na heel heet te zijn geweest tot ontwikkeling. En zo zie je maar weer dat er geen nadeel is zonder voordeel en het een niet zonder het ander kan. Zo liet hij ons ook naakte vrouwen zien ,dit is een plant waar eerst de bloem van komt zonder bladeren en wanneer de bloem is uit gebloeid komen de bladeren. Wij wensen hen nog heel veel mooie jaren en gaan verder nog napratend over deze mensen. We rijden verder en komen bij een plek wat ze de balconies noemen . Ook hier moeten wij stoppen om dit te zien , het is een wandeling van een uur heen en een uur terug ,en makkelijk te lopen . Het is een spectaculair uitzicht wat we zien en inderdaad uitstekende rots plateau’s, die uitzien als een balkon. Hiervan wil ik natuurlijk wel en foto waar ik op die punt sta . We genieten van het bijzonder mooie uitzicht maar zien ook dat het erg donker begint te worden en gaan daarom terug naar de auto om terug te gaan naar de camping . Daar aangekomen heeft al iemand het wasrekje verzet zodat de was niet nat zou worden ,super lief. Toch maar de luifel omhoog doen en stoelen en tafel in de auto want je weet niet wat er gaat komen . Het valt mee het waait over en het is tijd voor happy hour met de buren . Ik vind dit een goede gewoonten , het is gezellig en het uurtje loopt uit naar twee uur . Voor de mensen op de camping is dit heel gewoon . Wanneer ik zeg dat ik nog moet koken zeggen zij donn’t worry, dan eet je toch wat later . Dit is een goede instelling . Dit was een dag met een gouden randje omdat we mensen hebben mogen ontmoeten die ons raakten met hun verhaal zowel onderweg als op de camping tijdens het happy hour . Soms zijn de dagen te kort.

Zaterdag
Klimdag
Vandaag willen we naar de Grand Canyon van Australië ,volgens de boeken moet dit super zijn ,dus we zijn erg nieuwsgierig . Als daar aan komen is het nog niet druk en nog niet zo heel erg warm ,dus met goede moed en voldoende water op stap. Het begint makkelijk ,maar wanneer we de eerste 100mete hebben gehad komt het echte werk , van rots naar rots klimmen en klauteren . En je denkt dan zo dadelijk zal het wel beter worden ,maar niets was minder waar .Het was 1000 meter van rots naar rots klauteren en aan leuningen naar boven trekken ,tussen smalle rotswanden door en onder rotsblokken door kruipen . Je had die twee grijze duiven daar bezig moeten zien . Elkaar helpend en aanmoedigend hebben wij dit WEL GEDAAN , HET WAS VET COOL. We zijn super trots op ons zelf . Maar we besluiten om de route niet opnieuw te doen als we bij de auto zijn .Dus dan verder naar een uitkijk punt ,van waar je een geweldig uitzicht hebt over de vallei die buiten dit berg gebied ligt ,je kijkt zo 50km ver weg . Je ziet de vormen van de graanvelden en de hoge afscheidingen tussen de weilanden ,die bestaan uit hoge dennen bomen die heel veel schaduw bieden aan de dieren. Het is adembenemend om te zien ,en dan weet je dat de mens maar heel klein en nietig is in deze grote wereld . Als we ons 180 graden draaien op deze plek kijken we uit over de bergen en het meer . Het is een stuw meer dat een groot gebied van drinkwater voorziet . En de camping waar wij met onze caravan en black beauty staan ligt tegen de dam wand , dus maar hopen dat die niet breekt ,want dan moet onze auto veranderen in een boot . We willen nog een wandeling gaan maken naar de Pinnacles maar als we daar aankomen zien we dat dit weer klimwerk word en Ton vind dat het genoeg is geweest voor vandaag ,we moeten niet overdrijven en we hebben tenslotte wel vakantie .
Dus dan terug naar de camping en de buren komen ook net terug van het jazz festival en zijn in de stemming voor een flesje bier , waarom niet. Het word gezellig en gezelliger ,en op het laatst is het zo gezellig dat ik besluit om niet te koken . De kangoeroes huppelen over de camping en de kakatoes vliegen om je oren en schreeuwen en komen kijken of er iets te pikken valt . Maar meer als een boterham valt er bij ons niet te halen. Wat een geweldige dag met een ervaring die ik beslist niet had willen missen . Ikke klauteren over rotsblokken.

Zondag
Afscheid van Halls Gap
We worden wakker en zien dat de zon al hoog aan de hemel staat ,ja dat komt er van als de dag er voor zo gezellig is .Maar wie treurt daarom, wij niet . Ontbijten en de boel weer opruimen en afbreken loskoppelen en aansluiten . De buren doen het zelfde als wij want die vertrekken ook van ochtend ,afscheid nemen en vertrekken. De weg van vandaag brengt ons naar Port Campell aan de kust . Maar een klein stukje van waar we zijn gestopt met de Great Ocean Road .Maar eerst nog een weg van 60km door het prachtige berggebied ,het lijkt alsof de bergpunten vechten om het hoogst te zijn, trots staan ze naast elkaar .De vallei waar we door rijden is bebost maar niet zo dicht dat je de hoge rotswanden niet kunt zien ,en we genieten dan ook echt wel. Wanneer we de bergen achter ons laten zeggen we dan ook dat we geen spijt hebben van deze omweg van 4 dagen het was super.
Het landschap waar we doorheen rijden is nu heel erg vlak en wanneer we dan ook opeens een heuvel voor ons zien opduiken lijkt die geheel misplaatst in dit landschap .Je vraagt je dan af hoe is die hier ontstaan wie is er zo ijverig geweest. Maar dit is dus de echte natuur. Na 230km komen we dus aan in Port Cambell ,een klein dorp aan de kust . De camping vinden we snel en het is makkelijk plaatsen, gelukkig . Een bezienswaardigheid aan de kust lukt voor vandaag nog wel, dan hoeven we daar morgen niet meer naartoe , want dit is de andere kant uit dan wij morgen willen gaan. Wat zijn er toch veel Aziaten hier op vakantie ,met grote bussen komen ze aan ,rollen uit de bus maken allemaal de zelfde foto met zich zelf op de voorgrond en de bezienswaardigheid op de achtergrond en rennen terug naar de bus om naar en volgende plek te gaan waar weer het zelfde gebeurd. Dus wij wachten dan maar even en gaan naar een plek waar de bus niet komt en dus geen Aziaten want die lopen niet . Het is echt heel mooi om te zien hoe hier al zoveel jaren de natuur zijn gang gaat .Er zijn hoge kliffen van zandsteen dus dit is zacht en het water beukt hier iedere dag weer op en dit al miljoenen jaren ,hoe zal dit er eerst uit hebben gezien .Een paar boodschapjes doen en eten koken ,en ik denk vanavond op tijd gaan slapen ,met de gedachten dat het nu carnaval is . Ik wens iedereen heel veel plezier maak er mooie dagen van .

Maandag
Van Port Cambell naar Mount Gambier
Na het ontbijt op weg naar de volgende plaats , dit is volgens onze Truus in de auto 250 km . Dus goed te doen. De route gaat eerst dicht langs de kust ,waar het nu nog erg rustig is . Een prachtige kustlijn trekt aan ons voorbij . Vele vergezichten en blauwe zee ,steile lime stone rotswanden trotseren de golven die er iedere dag weer tegen aan beuken ,en waardoor er hele mooie figuren ontstaan . We stoppen dan ook regelmatig om dit schouwspel te zien, en er van te genieten.
Wanneer we de kustlijn achter ons laten om iets verder het binnenland in te gaan komt ook de volgende staat in zicht . South Australië . Aan de staats grens staat dat je geen groente of fruit mag meenemen ,maar er word niet op gecontroleerd . We vinden vlug onze camping en boeken voor vier nachten . Het is te laat om nog naar het visitors centrum te gaan dus dit dan maar morgen.

Dinsdag
Een rustige dag maar wel koud
Eerst naar de vvv waar ze ons heel veel leeswerk meegeven voor onze verdere reis maar ook voor deze omgeving. Er zou een hele mooie route zijn naast het strand waar heel weinig toeristen komen , het is te afgelegen. Dus helemaal goed voor ons ,verlaten stranden waar je zo met de auto op kunt rijden . Enkele vissers die in het water staan of met hun bootje de zee opgaan om de kreeftenetten op te halen, dit is super relaxing om te zien . Door kleine dorpjes waar hele mooie huizen staan en super stranden zijn rijden we verder . We zien boeren met het vee bezig ,dus even stoppen om te zien wat ze doen . Alle koeien moeten worden ingeënt ,en dit doen ze als volgt ,(zie foto) de beesten gaan tussen stalen buizen door waar ze met zes koeien in een keer door kunnen ,achter elkaar ,en staan dan stil zodat de boer ze kan injecteren . Poortje open koeien eruit ,en de volgende zes .
Simpel . Maar wanneer je er 200 moet doen is het toch een hele klus . 600 stuks vee en 1000 schappen hadden ze en de nodige grond die moest worden bewerkt .

Woensdag
Grotten bezoek
Er zijn hier in de omgeving heel veel grotten en we besluiten dan ook om er een paar te gaan bezichtigen . Het is dicht bij 90km heen en 90km terug ,voor hier is dit om de hoek .
Het zijn hele grote grotten totaal anders dan de grotten die we eerder hebben gezien ,en in een van de grotten leven kleine vleermuizen ,maar daar mag niemand in . De beestjes zijn beschermd want het worden er steeds minder doordat ze te weinig voedsel kunnen vinden .Ze leven van insecten die ze ’s nachts vangen ,maar omdat de mens steeds meer insecten verdelgd hebben de vleermuizen minder te eten . Met gevolg dat het nu een bedreigde diersoort is .
Maar via film camera’s die in de grot hangen konden we ze toch zien . Het was echt een klein soort ,maar 10cm lang en met de vleugeltjes uit maar 15cm breed . Maar met 40000stuks bij elkaar zijn het er toch veel .Een heel interessant verhaal. De andere grot was een open grot waar grote pilaren stonden hoog en indrukwekkend er werden concerten gegeven en trouwerijen gehouden . En de laatste grot waar we in zijn geweest was weer heel anders, hier waren meer stalagmieten en stalactieten . Dat er in zo’n klein gebied zoveel verschillende grotten kunnen zijn .Onze gids vertelden ons dat ze een grot hadden gevonden door dat boeren in de omgeving schapen hoorden blaren en toen ze gingen zoeken ze terug vonden in de grotten ze waren door het groen gezakt wat de opening had overwoekerd .Maar toen bleek dat er al eerder mensen waren geweest , maar dit misschien wel 500 jaar geleden . Alles bij elkaar genomen een hele mooie en interessante dag .

Donderdag
Naar het blauwe meer
Wanneer we wakker worden zien we dat de zon al hoog aan de hemel staat en het een zeer warme dag gaat worden . Vandaag willen we naar het blauwe meer ,dit is een krater meer hier net buiten de stad en je gelooft het misschien niet maar het groene meer ligt er naast ,volgens de stadsplattegrond . Het blauwe meer zorgt voor het drinkwater en het groene voor het water plezier, ja alles heeft zijn eigen taak.
Maar het is inderdaad bijzonder om te zien hoe blauw, blauw kan zijn . Het is prachtig en we lopen om het meer heen . Een wandeling van 3.5km maar je ziet het meer dan wel het beste liggen want je mag er niet bij komen alles is hoog af gezet met draad . Het is te gevaarlijk, de wanden van de krater zijn steil en brokkelen makkelijk af . Ja , het groene meer is ook echt groen, prachtig mosgroen . Er waren mensen op het water met jets skies aan het race en andere lagen rustig in het gras in het park er omheen .Hier zie je weer no worry’s wat vandaag niet komt, komt morgen wel .Wat is dit heerlijk.
Ik heb al verteld dat er hier veel grotten zijn ,maar hier midden in de stad is ook een grot, niemand weet precies van af wanneer maar er is een groot gat met grotten er omheen .Het geheel is nu heel mooi aangeplant en ziet er geweldig uit .Maar het is een vreemd gezicht een gat in het centrum van de stad met een doorsnee van ik denk 25meter . Net buiten de stad is noch en park met een zoals ze hier zeggen sinkhole ,volgens de beschrijving stond er 100 jaar geleden nog water in . Maar doordat het grondwaterpeil is gezakt staat het nu droog ,met een doorsnee van 50meter en prachtig aangelegd met allerlei planten is het een pracht voor het oog . Het is daar beneden heerlijk koel en we blijven dan ook even op een bankje zitten genieten . Terug op de camping vinden de buren het tijd voor een biertje en wij spreken dit niet tegen . Weer een geslaagde dag .

Tot de volgende keer

Heel veel zonnige groetjes van Hanneke &Ton

  • 19 Februari 2015 - 22:00

    Wiel En Mariet:

    Hallo Han en Ton,
    Weer geweldige verhalen van jullie gelezen en prachtige beelden gezien. Ja, Ballarat, zeer mooi. Wij waren daar in 1982 en net een paar dagen daarna , vindt iemand zomaar een klomp goud van een kilo, gewoon langs de straat. De eerste dagen daarna liep ik nogal eens naar de grond te kijken, maar niets gevonden. De eerste man die daar goud vond, reed op een paard. Het paard trapte op een steen en toen zag de man de schittering van het goud. Ik hoor nog de harde bonken van de stampers, die je eigelijk door het hele dorpje kon horen. In het hotel schoven ze de pint bier hard over het buffet, snel pakken voor hij de grond op gleed.
    Ook Great Ocean Road is zeer mooi, vooral met mooi weer, zo,n mooie blauwe kleuren. Wij waren bij Loch Ard Borge, waar in 1878 een schip vol met emigranten is vergaan. Slechts 2 personen hebben dit overleefd, een matroos van 18 jaar en een nog jonger meisje, een emigrante. Samen zijn ze de steile kust opgeklommen, alleen al om de vloed ook te ontwijken. Nu is er een trap waar je naar beneden kunt en daar ontdek je een soort lourdesgrot. Ook was daar een London Bridge, een uitstekende grot in het water waar een opening onder was. Daar was eens een stelletje aan het wandelen tot aan de top, toen het middenstuk doorbrak. Ze konden er niet meer van af en moesten met een helikopter gered worden. Nieuws voor de media, wat bleek? Ze waren allebei getrouwd en hadden een afspraakje met anderen. Dat kwam groot in het nieuws. De bootopwandeling hebben we gemist, voorbijgereden. Dat vind ik nog jammer, maar de Crampians waren ook de moeite waard. Ik geloof je direct en hoef maar naar m,n eigen reisdagboek te kijken: "De Pinacles beklommen over en onder rotsen,kiezels, trapjes, smalle spleten met bloed ,zweet en bijna tranen. Het was inderdaad afzien. Maar de moeite waard. Heel veel beelden hebben we ook op foto staan. Hebben jullie dan ook de nerve test gezien? Een zeer smalle rotsrichel, waar je over kon lopen, maar zeer gevaarlijk. Ja en dan weer terug op de camping. Inderdaad, de Aussies lusten hem graag. Maar geniet er ook maar van, het is tenslotte ook een vakantie. Nu gaan jullie naar gebieden, die voor ons vreemd zijn. Wij zijn al weer benieuwd naar jullie volgende bericht en wat jullie alemaal nog tegenkomen. Vandaag kwam het bericht, dat in het noorden mensen zijn geevacueerd vanwege en paar flinke stormen. Darwin is al eens weggevaagd. Misschien komen jullie daar ook en daar word het voor ons ook weer bekend. Dank je voor de fijne verhalen en tot de volgende keer. Wiel en Mariet

  • 25 Februari 2015 - 19:19

    Willie Thijssen Uit Someren:

    geweldig wat een vacantie. de groetten van ons allemaal gelezen op 25febr, 2015

  • 27 Februari 2015 - 19:26

    Willie Thijssen:

    geweldig de groetjes

  • 27 Februari 2015 - 19:42

    Willie Thijssen:

    fijn om te lezenwat jullie daar allemaal zien en beleven ;n vraag / wanneer jullie in victoria komen . doe dan even bij mijn neef aan , enkelejaren terug is hij bij ons geweest, toen vertelde ik hem dat hij geboren is op 22sept; in1944 en kwam op de platte boeren wagen met zijn moeder op bed bij ons in vlierden aan adres is john van soest 189craig roael pearcedale 3912 victoria bij voorbaat dank de groetjes

  • 01 Maart 2015 - 09:08

    Inge Cillekens:

    Hallo Hanneke en Ton,

    Fijn om te lezen hoe het jullie vergaat tijdens de reis.Hier in ons Linne gebeurd niet zoveel.Hebben wel weer een gezellig nieuwjaarsborrel van de Weerderhof gehad. De Entree gaan ze veranderen maar hoe weet ik ook niet, maar dat laat ik als het mij lukt met foto's zien. Carnaval hebben wij hier in Linne ook weer gezellig meegevierd ,de Kwekkerte hadden heel fijn weer tijdens de optocht.Met onze Carmen gaat het ook nog steeds heel goed ,ze hoeft nog maar een schemokur te ondergaan. Ben heel trots op haar ,maar haar vooruitzichten zij ook super goed.Ben niet zo een schrijver,maar vindt het toch leuk om af en toe iets te laten horen vanuit Linne.
    Groetjes nog vele fijne reisdagen en tot de volgende keer.

    Inge

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Hanneke & Ton

Naam: Hanneke & Ton Avontuur Reisdoel: Rondreis Australië reistijd: 1 jaar

Actief sinds 20 Sept. 2014
Verslag gelezen: 585
Totaal aantal bezoekers 54764

Voorgaande reizen:

18 November 2014 - 01 November 2015

Rondreis Australië

Landen bezocht: