Uluru-Alice Springs-Mount Isa-Atherton

Hallo beste volgers

Dinsdag 14 juli
Kilometerdag
Vandaag verlaten we Alice Springs om naar het 450km verder liggende Yulara te gaan.
Het is een mooie route om te rijden ,het landschap is glooiend met verschillend groen ,hoog en laag .
De ondergrond kleurt donkerrood en met dat olijfgroen van de begroeiing is dit een mooi geheel.
In de verte zien we een berg midden in het vlakke landschap opdoemen en we denken dat dit de berg Uluru is, maar we denken fout ,dit is mount Conner . Een tafelberg (zie foto) het is echt of er een mes overheen is gegaan zo vlak, althans op een afstand, je kunt er niet bij komen .
We gaan verder en komen in de namiddag in Yulara aan ,er is maar een groot resort waar onze camping ook toebehoord. Het is een dorp dit resort, camping, cabins, hotelkamers, luxe tenten, villa’s, een heus winkelcentrum, diverse restaurants, er werken hier meer dan 700 mensen, die van over de hele wereld komen . Het is druk maar toch heel rustig hier op de camping . We maken een korte wandeling om even naar de zonsondergang te kijken vanaf een hoog punt hier op de camping ,we zien Uluru liggen ,wat een mooi gezicht.

Woensdag
Rustdag
Wat heet rustdag , de was doen met de hand ,caravan poetsen ,verhaal schrijven, en zo ben je dan de hele dag bezig met van alles. Ja we hebben een wasmachine in de caravan maar die wast met koud water en er zijn dingen zoals witte handdoeken die dan niet wit blijven, dus dan maar met de hand in warm water voorweken en dan met warm water wassen . Dit duurt langer maar ik vind dit belangrijk, hier op de camping wordt door de meeste mensen alle was in een machine gewassen ,krijgt alles de zelfde kleur. Maar zo gaat mijn rustdag voorbij. Morgen naar Uluru.

Donderdag
Ulurudag
We verlaten de camping om naar de berg Uluru te gaan , dit is een monoliet van 550 miljoen jaar oud . Van ver af lijkt het een massief geheel maar dichterbij zien we dat dat niet zo is . Deze monoliet is 300 meter hoog en heilig voor de Aboriginals ,er zijn plaatsen waar je geen foto’s mag maken of filmen . Op een plek kan je de berg beklimmen maar dit lijkt ons levensgevaarlijk ,aan een touw kan je je vast houden en naar boven trekken ,maar je moet ook weer naar beneden en dit is niet geheel ongevaarlijk . Dus wij blijven beneden en maken een wandeling rond de berg ,10 km. Er zijn plekken waar je kunt zien hoe hier de vroegere bewoners hebben geleefd in de grotten . We komen op een plek waar je 150 meter naar boven kijkt langs de kaarsrechte rotswand en dan besef je hoe klein we zijn. Het was raar maar de mensen die hier komen worden stil en praten heel zacht tegenelkaar , je kunt zien waar het water naar beneden stort wanneer het regent daar is de wand zwart .Het is heel indrukwekkend en we genieten dan ook met volle teugen. Het is koud in de schaduw maar in de zon valt het mee, dus het is jas aan en dan weer uit ,maar beslist de moeite waard. Met een enorme ervaring rijker gaan we terug naar de camping om straks terug te gaan om naar de zonsondergang te kijken , dit moet spectaculair zijn volgens de boeken. En inderdaad het is spectaculair de berg kleurt fel rood in de ondergaande zon en blijft verkleuren naar mate de zon verder onder gaat ,honderden mensen staan te kijken en te genieten van het uitzicht . Het was een bijzonder mooie dag .

Vrijdag
Olgasdag
Voor vandaag staan de Olgas op programma en dit zijn 35 koepelrotsen die over een gebied van 36 vierkanten kilometer verspreid liggen en de hoogste is iets meer dan 500 meter hoog en ze liggen als slapende dinosaurussen tegen elkaar . Hier mag je ook maar op een plaats de bergen van dicht bij bekijken en dit is een wandeling van 1.5 km die eindigt in een kloof . We klauteren over de keien en stenen maar worden beloond met een prachtig uitzicht .Terug bij de auto is het tijd voor een boterhammetje en koffie. Er is nog een wandeling die we kunnen maken en dit gaan we dan ook doen ,het eindigt bij een lookout waar we weer een fantastisch uitzicht hebben over de omgeving en de Olgas . Wat een geweldige natuur die hier al zovele jaren is ,ongerept en puur . Het is wel een paar zweet druppels en 900 km rijden waard om dit te zien en te beleven . We gaan terug naar de camping om voorbereidingen te treffen voor morgen ,want dan gaan we weer terug naar Alice Springs om daar te overnachten op de camping waar we afgelopen weekend ook hebben gestaan . Het is te koud om vrij te kamperen zonder stroom, want we hebben ’s avonds een beetje verwarming aan en die heeft elektriciteit nodig .

Zaterdag
Terug naar Alice Springs
Het is de zelfde weg terug als waar we zijn gekomen, alleen zien we het nu van de andere kant , en dit is toch weer anders ,en ook heel mooi.
In Alice Springs naar de camping en wat boodschappen doen.

Zondag
Op weg naar Tennant Creek
Ook deze weg hebben we vorige week gereden , toen richting zuiden nu naar het noorden en ook dit is anders als de vorige keer. We rijden 400 km en voelen dat de temperatuur om hoog gaat en dit is wel fijn ,dan is het ’s nachts ook niet zo koud . Onze overnachtingsplaats is op een parkeerplaats waar we vorige keer ook hebben gestaan , ongeveer 100 km onder Tennant Creek.

Maandag
Weer veel kilometers maken
Op tijd vertrekken zodat we flink wat kilometers kunnen maken . In Tennant Creek stoppen we om de e-mail te checken want hier hebben we internet ,en we moeten maar afwachten wanneer we dat weer hebben .In deze stad gaan we rechts af ,richting Mount Isa, en onze tom tom zegt 661 km rechtdoor. Dus dit is makkelijk cruise-control aan en maar rollen met de kar. Het is een mooi en afwisselend landschap waar we door heen rijden ,soms heuvelachtig dan weer vlak of glooiend ,maar overal veel begroeiing in verschillende kleuren groen . Er loopt veel rundvee, zowel achter de draad als er voor, dus opletten voor over stekend vee. Er liggen veel kadavers van kangoeroes maar ook van vee dat op de koeienschool niet heeft opgelet tijdens de verkeerslessen . We vinden een parkeerplaats waar we kunnen overnachten ,het is nog wel wat vroeg maar wie weet waar de volgende plaats is ,en hier staan er al meer dus gewoon aansluiten . De vliegen weten deze plaats ook te vinden dus buiten zitten kunnen we wel vergeten . Maar het was een mooie dag.

Dinsdag
De grens over
Ja vandaag passeren we de grens van Noord Terretorium naar Qeensland ,er staat een groot bord welkom in het zonovergoten Qeensland . En het is zonovergoten ,een temperatuur van tegen de 30 graden, wat een verschil met een paar dagen geleden . Dat is vannacht een verschil van een dekbed en een dikke pyjama. We rijden nu al 100 km door de gele graslanden die echt helemaal kaal zijn ,hier en daar een boompje maar meer staat er niet, en het vee dat er loopt zal geen vet vlees leveren .Wanneer we Mount Isa nadere veranderd het landschap, meer bergen en heuvels en we zien een hoge schoorsteen waar zwarte rook uit komt . Het is een mijnstad en we zien de open mijnen waar gewerkt wordt ,3500 mensen werken in deze stad in de mijnbouw. Het is geen mooie stad ,het is echt een plaats die is ontstaan door de mijnen. Voor morgen hebben we een afspraak staan voor een onderhoudsbeurt voor onze Black Beauty ,heeft hij wel verdiend na bijna 40.000km met de caravan en ons .

Woensdag
Van alles dag
Eerst de auto naar de garage brengen en te voet terug naar de camping ,dit is een ochtendwandeling van een half uurtje . Dan toch maar weer aan de was en de caravan poetsen , deze dingen blijven terug komen . Na de middagmaal heb ik weer een beetje rust en ga zitten handwerken en Ton heeft tijd voor de laptop . Later in de middag gaan we de auto op halen en wat boodschappen doen want morgen gaan we weer verder . De oostkust ligt nog ver van ons vandaan maar we zullen er komen .

Donderdag
Naar het noorden
We verlaten de camping en zetten koers oosten om na 100 km naar het noorden te gaan . Het is een rustige weg met een afwisselend landschap ,hier zijn weer veel meer rotsblokken te zien en het is een prachtig vergezicht als we over de heuvel komen, een groene deken lijkt het ,heel vruchtbaar zouden we zeggen als we niet beter wisten . Want onder dat groen ligt rode grond die keihard is en niet geschikt voor iets anders dan er vee te laten lopen . Maar het is een mooi plaatje voor ons .
We tanken bij een road house en gaan verder om een plaats te zoeken voor de nacht ,die we vinden op een parkeerplaats naast de weg . Er is meer bewolking en de zonsondergang is daardoor heel bijzonder , prachtig oranjerood kleur de lucht en de wolken zijn donkergrijs . Morgen verder naar het noorden en dan naar het oosten om in het noord oosten van Australië uit te komen maar dit is nog veel kilometers asfalt voor we daar zijn .

Vrijdag
Verder naar het noorden
Een kaal landschap is waar we doorheen rijden ,echt kaal maar wel heel veel termieten ,en dit is een vreemd gezicht in het kale landschap . Het vee dat er loopt is mager ,naar onze begrippen en heeft weinig of geen schaduw in de bandende hitte ,want het is vandaag heel warm en geen wolkje aan de strak blauwe hemel. Wanneer we in Normanton op het punt komen waar we rechts af moeten besluiten we rechtdoor te rijden en naar Karumba een plaats aan zee, het is maar 75km heen en 75 terug dus waarom niet .Het is de moeite waard ,hier stroomt een turquoise blauwe rivier in zee . Van uit de haven gaat veel vee naar een andere bestemming, om daar te sterven . Vissen is hier ook een belangrijk iets er is een museum over de Barrumundi vis ,een heerlijke vis om te eten maar moeilijk te vangen. Wij lunchen op een terras waar de rivier in zee stroomt en genieten van het uitzicht terwijl wij ons afvagen wat een mens bezielt om hier te gaan wonen. Tijdens onze rit terug naar Normanton zien we prachtige vogels aan de waterkant ,dus stoppen en foto maken ,het lijken wel ooievaars zulke lange poten maar een beetje rond lopende snavels . Een parkeerplaats voor de nacht vinden we aan de weg naar het oosten, we staan wel helemaal alleen maar dat deert ons niet, kunnen we de generator zo lang aan laten als we willen, want dat is wel nodig om de temperatuur een beetje naar beneden te brengen met de airco . We kunnen tot laat buiten zitten en genieten van de duizenden sterren boven ons ,de melk weg is duidelijk zichtbaar, noemen ze hier de milkyway, daarbij denken wij aan iets anders.

Zaterdag
Nog verder naar het oosten
Het landschap veranderd van kaal naar heuvelachtig en meer begroeiing ,hoe verder we komen hoe hoger de bomen en struiken . We zien kale bomen met hele mooie gele bloemen aan de uit einde van de takken, hierdoor lijken de heuvels met de kleur geel bestrooid te zijn zoveel bloemen zijn er .
De heuvel veranderen in lage bergen en we zien bomen en struiken die we nog niet eerder hebben gezien of in Zuid west Australië tegen zijn gekomen . Na zoveel dagen kaal landschap is dit wel interessant . Het is niet zo warm dan gisteren en we kunnen ’s avonds na 18.00 uur niet meer buiten zitten ,te fris ,ook de airco hoeft niet aan . We lezen over de streek waar we morgen naar toe gaan en besluiten om daar naar een camping te gaan om een paar dagen te blijven ,er is heel veel te zien en te beleven . Dit gebied heet Atherton Tableland en ligt 75 km ten oosten van Cains ,maar hierover meer in mijn volgend verhaal.

Hel veel groetjes en leesplezier toegewenst,

Hanneke en Ton