Korumburra-Frankston (Melbourn)

Hallo lieve lezers

Het is vandaag zondag 1 februari
Als we wakker worden en buiten kijken zien we dat het regent . Maar we gaan toch de route rijden die we gepland hebben . Het klaart op wanneer we goed en wel op weg zijn, de zon komt door en het is prachtig weer .De route gaat door een heel mooi landschap het is heel verrassend ,veel groen en mooie vergezichten. We zijn allebei onder de indruk van wat we zien . Er loopt veel melkvee in de wei en nog meer biefstukken. Wanneer we een parkeerplaats op rijden om koffie te drinken zien we dat er een wandelroute naar het strand gaat, en dit lijkt ons wel wat . Het is maar 1,5km heen en ook weer terug maar het is een zware wandeling door het losse zand en omhoog en om laag maar als we aan het strand aankomen zeggen we allebei wauw wauw wauw wat een uitzicht over het strand en de kliffen . Jammer dat de erosie ook hier toeslaat , maar het is wel de natuur .Een korte wandeling over het strand en weer terug door het losse zand naar de parkeerplaats. Eerst het zand uit de schoenen doen en weer verder . Bij het de weg oprijden zien we twee jongens staan die vragen of ze een stukje met ons mee mogen rijden ,hun auto staat 4km ver op. Ok waarom niet ,het zijn twee Duitse studenten die een werk toeristen visum hebben en zo 1jaar door Australië trekken. Werken en vakantie ,ze hebben een kleine camper gekocht waar ze in leven en ze zijn nu 6 maanden onder weg vertellen ze ons . Dit zijn weer van die leuke ontmoetingen. We wensen elkaar nog veel reis genot en gaan weer verder tot we een leuke plek vinden om ons boterhammetje op te eten . We stappen uit de auto en wat horen we ,weer Duits, een jong stel dat ook een werk vakantie visum heeft voor een jaar . Wat een toeval . Na onze bescheiden lunch gaan we verder het park in het is adembenemend ,de uitzichten die aan ons oog voorbij glijden .De zee is prachtig blauw en dan bedoel ik echt alle kleuren blauw ,van licht tot donker en heel helder , hiervan genieten we met volle teugen . We rijden de zelfde weg weer terug uit het park en nemen een ander weg terug naar de camping . Een bord langs de weg verteld ons dat er iets te zien is als we de borden volgen ,laten we dit dan maar doen . We rijden door een klein dorpje en denken waar moet dit nu uitkomen want volgens de kaart ligt het dorp aan zee .En ja hoor het eindigt op het strand ,maar wat voor een strand dit was 10 maal wauw wauw wauw . We reden met de auto het strand op ,dit was een strand van wel 100meter breed op dit moment ,maar bij vloed is het misschien maar 5meter breed . Er zaten heel veel vogels ook pelikanen, die zich goed lieten fotograferen. Toen ik daar zo op dat strand stond had ik een geweldig gevoel , het leek of mijn lichaam te klein was voor het gevoel van geluk . Dat ik hier mag en kan staan en dit mag ervaren. Wat een geluk met zoveel natuurschoon om mij heen . Met nog een laatste blik over mijn schouder gaan we op weg naar de camping, om te koken en te kijken waar we morgen naar toe gaan . Het was een dag met een gouden randje.

Maandag
Bezoek aan Phillips Island
De reis van vandaag start in Inverlock ,een plaats aan de kust ,vanhier uit blijven we de kustlijn volgen .Soms direct langs het strand en dan weer hoog er boven . Er zijn veel uitzicht punten om te stoppen ,waar je dan de prachtige kliffen ziet waar de zee tegenaan beukt . De zon schijnt en de zee is dan prachtig blauw. Wanneer we op Phillips Island aankomen ,wat door middel van een lange brug is verbonden met het vaste land, is het eerste wat we zien de chocolade fabriek. Even stoppen en gaan kijken want het is open voor bezoekers . Maar wat zien we chocolade volgens Belgisch recept , smaakt het zelfde als in Nederland . Na een lekker kop koffie verder. Churchill Island ligt vast aan Phillips Island en bekend om het landbouw gebeuren . Hier werd het eerste graan gezaaid door Europeanen , 200 jaar geleden, nu is hier nog te zien hoe ze in die tijd hier woonden en werkten.
Een mooi eiland ,maar we laten het achter ons en gaan weer terug naar de hoofdweg verder het eiland op . Langs de weg staan veel borden die bezienswaardigheden aangeven, maar het is te veel om ze allemaal te gaan zien . We komen langs het GP circuit San Remo ,ik heb altijd gedacht dat San Remo in Italië lag . Wie kan mij hier antwoord op geven . Op de kaart die ik voor mij heb, zien ik dat er een koala centrum in de buurt is ,dus daar naartoe. Hier zie je de koala beertjes in hun eigen natuur leven ,maar als je weet dat ze 20 uur per dag slapen vindt ik dit weinig leven . Maar het is schattig om te zien hoe ze in de bomen liggen te slapen .We hadden het geluk dat we er net een troffen die wakker was en door de boom klom ,om een plekje te zoeken om te gaan slapen. Echt heel mooi en interessant om dit zo te zien . Hier vond ik ook een nieuwe hoed voor mezelf, mooier dan mijn andere flaphoed ,ik denk dat ik nu wel een beetje op Maxima lijk .Na nog een toch lang de kliffen en stranden terug naar de camping . Ook dit was weer een bijzondere dag .

Dinsdag
Naar Melbourne
Vandaag gaan we naar Melbourne ,dat wil zeggen in de buurt van Melbourne 40km van het centrum . Deze voorstad heet Frankston, en is groter dan wij hadden gedacht ,bemerken we wanneer we boodschappen gaan doen . Deze plaats ligt aan zee en heeft een prachtig kilometers lang strand, waar we een dezer dagen van willen gaan genieten want de voorspellingen zijn goed ,eind van de week 35 graden.

Woensdag
Het begint met grijze lucht
Wanneer we wakker worden is het heel grijs en het regent zacht ,dus wat doen we vandaag , lange broek en trui met vest want het regent niet alleen maar het is ook nog koud . Eerst maar eens naar het visitors centre voor informatie over Melbourne ,met de auto er naar toe of met openbaar vervoer ,wat is het beste . Volgens de vriendelijke dame het beste met de trein en de tram, waar je een kaart voor koopt en dan meekunt reizen zowel trein ,tram ,en bus , dit is veel goedkoper en makkelijker dan met de auto want ook parkeren is erg duur in de stad verteld ze ons. Ze geeft ons nog wat folders mee over de omgeving en wij vertrekken . We besluiten om niet vandaag naar Melbourne te gaan want wanneer het regent is dit niet zo leuk . Dan een rit langs de kust ,naar het uiterste puntje van het schiereiland. Onderweg klaart het weer op en de zon breekt door ,gek he ,dat alles mooier lijkt wanneer de zon schijnt , de kleuren worden mooier de mensen zijn vrolijker .
We zien een bord dat aangeeft dat er iets te zien is, dus er naar toe . Dit is een oud quarantaine dorp waar mensen naar toe werden gebracht wanneer ze besmettelijke ziekte hadden, de eerste mensen kwamen hier in 1852 per schip aan velen stierven hier en werden hier verbrand om verdere besmetting te voorkomen. Vele decennia lang Heeft dit dorp dienst gedaan . Ook mensen met de Spaanse griep in 1918 werden hier naar toe gebracht en de soldaten die terug kwamen van de eerste wereld oorlog werden hier eerst naartoe gebracht om te worden onderzocht en te worden ontsmet . De grote ovens staan er nog om te vergassen, alle spullen en kleren die ze aanhadden moesten hier eerst door . Later werd het een marine opleiding ook hiervan zijn de sporen nog te zien . Maar toe ik bij die grote oven stond gaf mij dat een heel akelig gevoel , hoeveel ellende is hier geweest ,hoe moet dit voor die mensen hebben aangevoeld , alles afgeven wat je hebt en vele van hen wisten dat ze hier zouden sterven . Sorry ik heb hiervan uit respect voor die mensen geen foto’s van gemaakt ,wel van de omgeving. Toen we hier weg gingen zijn we even een kleine wandeling gaan maken om de gedachten even te verzetten . Ook hier hebben we vandaag weer een stukje Australië gezien wat niet de toeristen boeken staat . Australië staat bekend om zijn bescherming van land en goederen, dit is dus al heel vroeg begonnen. Het was een bijzondere dag met onverwachte dingen maar beslist wel interessant.

Vele groetjes,

Hanneke & Ton