Perth-Exmouth

Hallo allemaal

Maandag 18 mei
Weer veel regen voorspeld
Wanneer we wakker worden is de lucht donker grijs maar als het middag is, is het toch opgeklaard en de voorspelde regen blijft gelukkig uit. Vandaag de laatste dag hier op de camping dus boodschappen doen ,want we weten niet waar we terecht komen en volgens de kaart zijn er weinig grotere plaatsen naar het noorden . De caravan nog wat poetsen en wat wassen en zo krijgen we de dag toch weer om . Morgen nog en dan hopen we Perth achter ons te laten.

Dinsdag
Het weer word beter
We verlaten de camping en gaan een tocht door het gebied ten noorden van Perth maken .
We zien veel akkerbouw ,groenten teelt ,en schapen ,het is een mooie rustige omgeving ,het glooiende landschap trekt aan ons voorbij. In een bos vinden we termieten en niet een paar maar heel veel ,van klein tot heel groot liggen verspreid door het bos . Ook staan hier veel palmbomen ,het is een begroeiing die we hier nog niet veel hebben gezien . En zo zie je maar weer het blijft afwisselend wat we zien . Vannacht slapen we op de parkeerplaats bij de reparateur ,hij heeft belooft dat hij er direct aan begint morgen vroeg om 7.30 uur .

Woensdag
Een dag met verrassing
Vroeg uit de veren zodat ze meteen kunnen beginnen als ze daar zijn. Het wordt toch later als gedacht dus gaan wij maar koffie drinken in het winkelcentrum . Niet te geloven hoeveel mensen daar om 9.30 al aan de koffie zitten ,moeders met kinderwagens en andere kleine kinderen ,opa’s ,oma’s, vriendinnen ,soms lijkt het of hier niemand werkt. Om 10.00 uur terug naar de caravan en wat blijkt ,niet te geloven , onze koelkast is niet stuk die werkt volgens de deskundige perfect . Wat is er dan aan de hand want hij schakelt echt niet over op de accu van de auto wanneer we rijden . Dan maar eens naar de auto kijken ,en ja hoor de kabel van de accu naar de caravan is veel te licht en doorgebrand ,dus we hadden helemaal niet hoeven te wachten wanneer ze in Albany hun werk goed hadden gedaan . Ze gaan gelijk aan het werk om het probleem op te lossen en een uur later is het op gelost . Wij laten Perth achter ons en gaan richting noorden ,vandaag willen we naar Cervantes en dat ligt 125 km ten noorden van Perth, dus moet lukken .
Een mooie route voert ons hier naar toe, dicht langs de kust soms zie je de zee en dan weer niet maar de zon schijnt en dat is al heel veel ,na die zware regen buien en donkere dagen .
We vinden een plaats om te overnachten aan de rand van het bos en zo’n 25 km van de Pinnacles waar we morgenvroeg naar toe willen. Vanavond vroeg onder de wol want we zijn moe van alles van vandaag.

Donderdag
Zonneschijn
Bij het wakker worden zien we al dat de zon schijnt en dat is fijn maar de wind is koud en dat is minder dus toch maar weer warm aankleden . We gaan naar de Pinnacles , dit is een natuurverschijnsel waar nog niemand precies weet wat het is . Maar ik zal het proberen te beschrijven ,het zijn allemaal kleine en grotere kalksteen rots punten die uit de grond naar boven komen ,het lijken pilaren en andere grillige figuren . De grootste zijn zowat 5 meter . Er staan grote borden dat je er niet op mag klimmen ,maar de Aziaten kunnen dit blijkbaar niet lezen want die klimmen er toch op om foto’s van hen zelf te nemen staande op deze prachtige natuur. Tijdens onze wandeling door dit gebied genieten wij met volle teugen van dit alles, en het is middag voor wij het weten en we willen toch tot Geraldton komen dus maar weer verder .We rijden door een heel groene omgevingen het is rustig op de weg dus het schiet lekker op maar om 4.00 uur gaan we toch op zoek naar een plek voor de nacht en die vinden we aan het strand waar nog zes andere overnachting voertuigen staan ,dus hier sluiten we ons bij aan . Het was een mooie dag en we mogen ook nog genieten van een mooie zonsondergang .

Vrijdag
Wakker worden met de zon op je gezicht
Wanneer we wakker worden en buiten kijken staat de zon aan de hemel en is de lucht prachtig blauw ,onze buren zijn al vertrokken en nu kijken wij uit over zee. Mooier kan de dag niet beginnen.
We gaan vandaag verder naar het noorden eerst naar de plaats Geraldton ,waar ze veel aandacht schenken aan de Batavia tijd want hier is een van die schepen vergaan en de bemanning van het schip is toen in kleine bootjes naar Java gevaren omdat ze toen Australië nog niet hadden ontdekt .
Na een rondwandeling door de stad en een kop koffie op een terras verder, er zijn hier veel agrarische bedrijven want het is hier vruchtbaarder dan op de meeste plaatsen . De grond word nu bewerkt en ligt er prachtig bij ,donker bruin en grasgroen naast elkaar. Als we stoppen op een parkeerplaats voor onze lunch zie we dat daar de zelfde camper staat als die vannacht naast ons stond ,dat is toevallig. We raken aan de praat en het is een Nederlander die meer dan 60 jaar geleden met zijn ouders en de rest van de familie vanuit Vierlingsbeek naar hier toe waren verhuist. Hij vertelde dat hij al 12 jaar rondtrok met zijn camper die hij zelf had gebouwd ,het was eerst een schoolbus geweest en officieel was het voertuig al 40 jaar oud . Maar volgens de man liep hij nog als een treintje. Het is een leuk gesprek maar wij moeten verder. Er moet een plaats voor de nacht worden gezocht en we rijden op goed geluk een weg in, het is even hotse botse maar we komen op een plaats die niet zou misstaan in de vakantieboeken .In de duinen aan het strand en er staan nog twee caravans meer dus wij sluiten aan, eerst even naar het strand waar we weer kunnen genieten van de zonsondergang .Mooi zo als de zon ondergaat om ergens anders weer te voorschijn te komen .Het is een prachtige sterrenhemel waar we nog even naar kijken en gaan dan met het geluid van de zee op de achtergrond rustig slapen om morgen nieuwe dingen te doen.

Zaterdag
We verlaten ons kleine paradijsje om weer verder te gaan ,op weg naar Kalbarri een stadje aan de kust waar veel toerisme is er is een prachtige baai en hoge kliffen met geweldige uitkijkplaatsen die we dan ook gaan zien . Het stadje op zich stelt niet veel voor maar we kunnen er tanken en wat inkopen doen . Onze route gaat verder door het Kalbarri Nationaal Park en er loopt een rivier door dit gebied maar meer door een kloof met op plaatsen hoge rots wanden . Er zijn parkeerplaatsen gemaakt om hiervan te genieten en dit doen wij dan ook ,geweldig zoals de natuur hier zijn eigen gang gaat . Op de grote weg terug moeten we stoppen omdat er een ongeluk is gebeurd en dit is de eerste keer dat we dit hier zien. Er ligt een raod train op zijn kant en een passagiersauto is flink gedeukt ,wij zijn blij dat we niet in die auto zaten. We vinden een grote parkeerplaats met meer caravans en campers en blijven hier staan voor de nacht .

Zondag
Een dag met volop zon
Vandaag rijden we naar Denham, het enige stadje op een landtong. Het is vanaf de grote weg 150 km, en of het de moeite waard is weten we morgen . Iets verder door 25 km ,ligt Monkey Mia, een vakantieoord waar de dolfijnen iedere morgen naar het strand komen en waar ze dan gevoerd worden zodat de mensen ze van dichtbij kunnen zien. Maar zover zijn we nog niet .Eerst 150 km naar het noorden en dan nog die 150km landtong ,het landschap is groen met lage begroeiing de aarde er onder is roodbruin af en toe zien we plaatsen waar veel zout in de grond zit, hier is de begroeiing dan donkerrood het zijn struikjes die wel een beetje op heide lijken .Het is een beetje monotoom wat we zien en zijn dan ook blij wanneer we een bord zien waar een prachtig strand staan aan gegeven dit willen we wel even zien en inderdaad het is fantastisch parelwit zand dat bezaaid is met hele kleine schelpjes de kleur van het water azuurblauw ,wat een combinatie . Als we verder rijden zien we diverse uitkijkpunten en die kijken allemaal uit over de kust de ene plek nog mooier dan de andere. In Denham gaan we eerst naar het visitors center voor informatie ,we willen weten hoe het zit met het voeren van de dolfijnen, want het zou toch wel dolfijn zijn om daar bij te zijn. Tot dat we horen dat dit ’s morgens om 7.30uur begint dat is wel vroeg ,maar er is ook nog een ander voeder moment maar ze kunnen niet zeggen hoe laat dit is want dat bepalen de dolfijnen zelf.
We vragen of we ergens vrij kunnen kamperen ,nee nergens ,er zijn wel plaatsen waar je mag gaan staan aan zee ,maar je moet dan bij het visitors center betalen ,geen probleem doen we dat toch .
We vinden een paradijsje aan zee, er staan nog twee campers en we sluiten hier bij aan . Even goedendag zeggen en wat blijkt een van de andere zijn ook Nederlanders die 2 maanden trekken van Perth naar Darwin ,dus het word een gezellig happy hour. Zij gaan ‘s morgens wel naar de dolfijnen kijken maar wij hebben besloten dit niet te doen en een boottocht te gaan maken waar je ook dolfijnen ziet en dan gewoon op zee . Wat heerlijk dat je gaat slapen met de wetenschap dat je morgen wakker word met de zee en het strand als eerste wat je ziet.(Na Ton)

Maandag
Een bijzondere dag
We rijden naar Monkey Mia, betalen onze entree en gaan naar het strand en wat zien wij ,ze zijn de dolfijnen aan het voeren, zijn wij blij dat we niet om 5.30 zijn opgestaan om hier te zijn bij de eerste voedering ,want nu zijn er maar 35 mensen en vanmorgen 200 .Ja ik weet het, geluk is met de domme zegt men ,maar soms is dom zijn niet erg .
De boot ligt al te wachten en wanneer we weg varen zien we gelijk dolfijnen naast de boot zwemmen ,en dit vindt ik mooier dan de dolfijnen die aan het strand worden gevoerd. Ook zien we reuze schildpadden zwemmen ,ze komen net met de kop boven het water uit en dan zie je ook hoe groot ze zijn . Foto’s maken was moeilijk want alles beweegt en de dieren komen maar even boven water , maar ik heb mijn best gedaan . De zeekoeien die ons waren belooft kregen we niet te zien hadden blijkbaar een vrije dag . Hier in de baai is ook een parelfarm die bij het programma hoort en waar vertelt werd hoe de parels groeien . Maar de man sprak zo snel dat het voor ons moeilijk te volgen was .Als we terug komen op het strand is het al later in de middag en we besluiten nog maar een nacht een vrije campingplaats te boeken . Op de plaats waar we komen, staan we helemaal allen maar dit is voor ons geen probleem het is een prima plek aan zee in de duinen ,wat willen we nog meer. Wanneer we hebben gegeten horen we een auto nadere ,het is een bus en nog een bus er komen 25 jongere uitgerold in de leeftijdsgroep 16-18 jaar ,dit word leuk !!!!!!!!!!!!!!
Ja ,het werd leuk ,allemaal jongere met twee begeleiders en de twee chauffeurs ,het zijn studenten van over de hele wereld die een jaar in West Australië studeren en jongere van hier gaan naar de plaatsen waar zij vandaan komen ,dus een uitwisseling . Nu trekken ze 3 weken door de outback om te ervaren hoe het leven daar is ,en dit valt voor sommige niet mee . De eerste vraag was waar zijn de toiletten ,zegt de begeleider daar in de duinen , dus een paar meisjes de duinen in maar komen terug omdat ze de toiletten niet kunnen vinden .En dan word hen uit gelegd dat er geen toiletten zijn en dat ze hun behoefte gewoon in de duinen moeten doen en voor de grote boodschap krijgen ze een rol toiletpapier en een schop mee ,eerst een gat graven, darmen legen en weer met zand toedekken .Ze geloven hun oren niet . Maar gaan toch zonder mokken of morren terug naar de duinen. Er moeten tenten worden opgezet voor de jongen en voor de meisjes maar dit moeten ze allemaal zelf uitzoeken en doen ,de begeleiders kijken toe en geven af en toe raad. De chauffeurs gaan aan het eten beginnen en een paar meisjes helpen met het snijwerk . Het is een simpele maaltijd maar zo te zien valt het in de smaak . Er komt nog een klein campertje aan gereden en omdat het al pikkedonker is ziet hij niet goed waar hij rijd en daarom rijd hij zich helemaal vast in het losse zand . Hij vraagt om hulp maar spreekt slecht Engels dus een Franse jonge uit de groep word er bij gehaald en begint te vertalen ,de leider stuurt een aantal jongens mee om te helpen maar laat hen zelf uitzoeken wat ze moeten doen . Maar het lukt niet hij raakt alleen maar dieper in het zand . Ton besluit te helpen , Jongens luister, eerst naar voren dan naar achter en nog een keer naar voren en naar achter zodat hij vaart krijgt en jawel het lukt . Ik vind het fantastisch om te zien hoe alles gaat en te zien dat er zijn die aanpakken en te zien dat er bij zijn die iets gemakzuchtiger zijn. Maar het is een gezellige boel . Als wij terug zijn in onze caravan horen we ze niet meer . Wat een geweldige kans voor deze jonge mensen om zo Australië te leren kennen.
Dinsdag
Nieuwe dag nieuwe ervaringen
Als wij wakker worden zijn de jongeren ook al wakker en zijn aan het opruimen, ze roepen al meteen goedemorgen en vragen of we toch geen last van hun hebben gehad. Nee hoor, wij hebben niets gehoord. We horen dat ze gaan vissen en dit willen wij natuurlijk wel zien, de kok gaat met een paar jongens en meisjes naar het strand waar ze de avond daarvoor netten in het water hebben gelegd.
Dus het water in en kijken of er iets in zit, en jawel hoor 6 grote vissen zullen moeten sterven . Maar wie gaat er voor beul spelen , een van de jongens is zo dapper en onthoofd de vissen ,de meisjes moeten ze schoon maken ,kwestie van taakverdeling . Ze hebben samen wel veel lol terwijl ze bezig zijn . Maar ook wij moeten opruimen en verder ,we nemen afscheid van de groep en worden uitgezwaai als we weg rijden . Er is een wandeling over de kliffen die we willen doen en het is bijzonder wat we zien. Diep onder ons ligt de zee in haar volle schoonheid het is laagtij en we kunnen de kleuren van de ondergrond zien, dit is zand en op plaatsen begroeiing of rots , we genieten en zeggen weer eens wat een prachtige natuur . Dit is een beschermd gebied en dit is ook maar goed ook ,jammer als dit door de intelligente mens word vernietigd.
We rijden terug naar de hoofdweg en zetten koers naar het noorden ,hier is de natuur iets minder mooi en ook wel een beetje monotoon.
We overnachten op een parkeerplaats waar zeker 20 mensen meer staan met allerlei vormen van overnachting voertuigen. Jammer dat we niet buiten kunnen want hier zijn meer vliegen dan dat we tot nu toe hebben gehad .

Woensdag
Verder naar het noorden
We merken dat we verder naar het noorden gaan aan de temperatuur en de dagen beginnen ook al weer iets langer te worden . Het is nu om 6.00uur donker en een paar weken geleden om 5.15 uur ,dus we gaan vooruit . De eerste plaats waar we aankomen is Carnarvon een plaats die bekend staat om de bananen plantages en het andere fruit en groenten die hier geteeld worden . Het is een vruchtbare streek. Hier doen we nog wat inkopen voor de komende dagen omdat hier een grote supermarkt is en we voorlopig niet veel meer tegen komen . Water aanvullen en diesel tanken en dan weer verder. Het landschap is niet erg indrukwekkend en we zetten daarom de cruise-control maar een beetje hoger maar ook omdat we vandaag toch 350 km willen rijden. In Coral bay aangekomen vinden we geen plaatsje voor de nacht ,hier zijn alleen campings die propvol staan en hier willen wij niet staan .Dus maar verder en we vinden een plek in een zijweggetje ,hier staan we helemaal alleen ,heeft er ook niemand last van onze generator .De site klaar maken zodat we die morgen kunnen versturen als we internet hebben . Voor morgen staat Emouth op programma en dan een paar dagen in een nationaal park ,maar daar over meer in mijn volgende verhaal .

Groetjes,

Hanneke & Ton